zondag 25 mei 2008
vrijdag 23 mei 2008
Redmond in last?
Hmmz, Neelie toch, blijkbaar is de EU toch niet geheel de tandeloze tijger waarvoor die door velen wordt gezien....!
Onder druk van (oa, gebied eerlijkheid te zeggen) de EU heeft softwaremastodont Microsoft eindelijk toegegeven aan de wens van de individuele gebruiker, namelijk, ongeacht op welk OS men graag placht te werken (en ja daar vallen de rare appeltjes ook onder), men moet informatie vanuit overheidswege op een dusdanige wijze aanbieden dat dit door eenieder ingezien kan worden.
Een van de universele rechten van de hedendaagse hardwerkende burger zeg maar...!
Reden voor bubbels? Absoluut! Reden voor zorgen vanuit de aandeelhouders van ene Redmondse-reus? Zeker!
Maw, een buitengewoon mooie dag voor alles dat zich OpenStandaardfetisjist mag noemen!
Microsoft Expands List of Formats Supported in Microsoft Office
Z24.nl: Microsoft opent Officeprogramma
Tweakers.net: Microsoft voegt support voor ODF en PDF toe aan Office
Onder druk van (oa, gebied eerlijkheid te zeggen) de EU heeft softwaremastodont Microsoft eindelijk toegegeven aan de wens van de individuele gebruiker, namelijk, ongeacht op welk OS men graag placht te werken (en ja daar vallen de rare appeltjes ook onder), men moet informatie vanuit overheidswege op een dusdanige wijze aanbieden dat dit door eenieder ingezien kan worden.
Een van de universele rechten van de hedendaagse hardwerkende burger zeg maar...!
Reden voor bubbels? Absoluut! Reden voor zorgen vanuit de aandeelhouders van ene Redmondse-reus? Zeker!
Maw, een buitengewoon mooie dag voor alles dat zich OpenStandaardfetisjist mag noemen!
Microsoft Expands List of Formats Supported in Microsoft Office
Z24.nl: Microsoft opent Officeprogramma
Tweakers.net: Microsoft voegt support voor ODF en PDF toe aan Office
Partij van den Dolle?
Elsevier.nl: Thieme: Geef gehaktdag een meer plantaardige naam
Ondergetekende heeft danook zojuist steun verklaard aan:
People Eating Tasty Animals
Ondergetekende heeft danook zojuist steun verklaard aan:
People Eating Tasty Animals
dinsdag 20 mei 2008
Stemmen per computer
Er is nogal wat te doen omtrent het automatiseren van bepaalde "papieren" processen, of het nu OV-chipkaarten of stemmachines zijn, het lijkt immer gepaard te gaan met een grote mate van irritatieopwekkend misplaatst enthousiasme van de kant van de automatiseerder terwijl de doorsnee gebruiker zich nog in verregaande mate over het nut en de noodzaak aan het beraden is....
Ondergetekende kan bijzonder geamuseerd worden door stellingen van bepaalde leveranciers over de onfeilbaarheid en onkreukbare betrouwbaarheid van haar producten, want meestal volgt op dergelijke uitspraken de nuancering: "maar dan wel in de volgende versie".
Doet me enigszins denken aan die heerlijke camp-home-shopping reclames van het onvermoeibaar enthousiaste duo Mike & Jim, die ieder volkomen zinloos verkoopverhaal wisten af te sluiten met "hoe hebben we ooit zonder gekund"!
Enkele linkjes ter leering ende vermaeck:
Leverancier: Nedap betreurt afschaffen stemmen per computer
Media: Stemcomputer is te kraken
Gebruiker: Wij vertrouwen stemcomputers (terecht) niet
Leverancier/opdrachtgever: OV-chipkaart (mifare) voorlopig veilig genoeg
Gebruiker/Expert: Nationale veiligheid in gevaar door nieuwe Mifare kraak
Expert: Opvolger OV-chipkaart evenmin veilig
Trend? Leverancier wil blijkbaar graag product X snel doordrukken en koopt een onderzoek waarin de betrouwbaarheid wordt "bewezen" ("wij van WC-Eend adviseren WC-Een"), om vervolgens toch op onsubtiele wijze met de daadwerkelijke realiteit geconfronteerd te worden.....
Wat men ook schijnbaar niet wil leren begrijpen is dat de meeste van deze kraken (in dit geval allebei) zijn veroorzaakt door het security through obscurityprincipe, de tijd dat men simpelweg een code in een kluis kon gooien en hopen dat niemand die verzon is reeds lange tijd over, alle beveiligingsmaatregelen zijn per definitie kraakbaar, met andere woorden, de enige methode om een maximale graad van beveiliging te behalen is simpelweg er met zoveel mogelijk verschillende middelen in een open testproces op los te gaan.
Immers, iedereen kan zelf een systeem schrijven wat onkraakbaar is voor hem/haarzelf....
Ondergetekende kan bijzonder geamuseerd worden door stellingen van bepaalde leveranciers over de onfeilbaarheid en onkreukbare betrouwbaarheid van haar producten, want meestal volgt op dergelijke uitspraken de nuancering: "maar dan wel in de volgende versie".
Doet me enigszins denken aan die heerlijke camp-home-shopping reclames van het onvermoeibaar enthousiaste duo Mike & Jim, die ieder volkomen zinloos verkoopverhaal wisten af te sluiten met "hoe hebben we ooit zonder gekund"!
Enkele linkjes ter leering ende vermaeck:
Leverancier: Nedap betreurt afschaffen stemmen per computer
Media: Stemcomputer is te kraken
Gebruiker: Wij vertrouwen stemcomputers (terecht) niet
Leverancier/opdrachtgever: OV-chipkaart (mifare) voorlopig veilig genoeg
Gebruiker/Expert: Nationale veiligheid in gevaar door nieuwe Mifare kraak
Expert: Opvolger OV-chipkaart evenmin veilig
Trend? Leverancier wil blijkbaar graag product X snel doordrukken en koopt een onderzoek waarin de betrouwbaarheid wordt "bewezen" ("wij van WC-Eend adviseren WC-Een"), om vervolgens toch op onsubtiele wijze met de daadwerkelijke realiteit geconfronteerd te worden.....
Wat men ook schijnbaar niet wil leren begrijpen is dat de meeste van deze kraken (in dit geval allebei) zijn veroorzaakt door het security through obscurityprincipe, de tijd dat men simpelweg een code in een kluis kon gooien en hopen dat niemand die verzon is reeds lange tijd over, alle beveiligingsmaatregelen zijn per definitie kraakbaar, met andere woorden, de enige methode om een maximale graad van beveiliging te behalen is simpelweg er met zoveel mogelijk verschillende middelen in een open testproces op los te gaan.
Immers, iedereen kan zelf een systeem schrijven wat onkraakbaar is voor hem/haarzelf....
dinsdag 6 mei 2008
Anti-dieetisme houzee!
Heden en tevens vandaag staat in de voedselwereld bekend als Internationale Anti-Dieet Dag, alle Sonja Bakkers, Atkins', andersoortige dieetmaffia ten spijt, vandaag mag er gegeten worden!
Nu is ondergetekende absoluut voorstander (geworden) van het respecteren van een gezonde lijf/geest-balans, maar met voornamelijk en limitatief dan ook de nadruk op het begrip balans.
Naar mijn (immer) bescheiden mening, wordt men tegenwoordig te vaak geconfronteerd met vetbelastingen, overgewichtheffingen, slurptaxen en aanvullende (of opvullende) maatregelen ter bestrijding van het kwaad dat eten en/of overdaad en/of genieten schijnt te heten.
Om maar gelijk met onze nationale (gezondheids)fundamentalisten kabinet te spreken (eigen parafrase): Gij zult spruitjes eten tot ge erbij neervalt.
Nou, heden ende tevens vandaag dan toch echt niet (sporadische en tevens) waardige lezer dezes, het volgende recept (ingredienten qua hoeveelheid vooral toevoegen naar smaak) heeft werkelijk helemaal niets, ik herhaal werkelijk totaal en volledig niets, te maken met welke soort van dieettechnische terreurdreiging danook.
Hou ramen en deuren gesloten, stel de radio op de dichtstbijzijnde lokale frequentie af, begin uw excersizing vast met de opwindradio en knijpkat uit het bureaucratenkerstpakket, kom er maar in:
Voorgerecht:
Dosis roze garnalen
Enkele verse tomaten
Exhorbitant veel knoflook
Verse basilicum
Rode peper
Nog meer knoflook
Een fles (preferabel Elzasser) Pinot Blanc
Smijt ten eerste de tomaten, enigszins opgesneden, met huid en al in een pannetje, voeg daarna naar smaak knoflook, peper, en nog meer knoflook toe, om uiteindelijk de garnalen met een zwierige beweging in eerdergenoemd stuk kookgerei te plempen.
Laat dit geheel enige tijd doorsudderen (reduceren voor de wannabe-chefs onder ons, ja ik beken...) om er een gemoedelijk uitziend papje van te stoven, et voila, eenmaal (andermaal) een voorgerecht!
Dit leek nog enigszins gezond, maw, hoogste tijd voor het hoofdgerecht!
Men neme:
Versneden rode ui
Aangevuld met diverse rode pepers
Icm wederom een navenante hoeveelheid knoflook (vers uiteraard!)
Een bescheiden hoeveelheid versneden lente-ui/bos-ui
Gecombineerd met enkele paddestoelsoorten (benieuwd wanneer deze verboden gaan worden), preferabel kastanjechampignon, oesterzwammen (essentieel!) icm wat shi-take-achtigen
Grote hoeveelheden gorgonzola
Creme fraiche
Nog meer kazige attributen (bijv een geraspte oude Goudse)
Bijzonder veel versgemalen multi-color pepersoorten
Een ferme slok (wederom preferabel Elzasser, Frankrijk overigens, red.) Gewurztraminer
Voor bij de consumptie, meer Gewurztraminer (tevens uitstekend geschikt als gezelschap bij een betere poging tot het begrip kaasfondue, ook uiterst dieet-technisch verantwoord, zoals de oplettende lezer alreeds begreep).
Dien dit smeuiige geheel op een bedje van (vooral zo gedoseerd mogelijk) pasta-achtige substantie op, et, wederom, voila!
Oke (wederom waanzinnig betuttelende uitdrukking, dat oke), und jetzt voor de piece de resistance, het dessert!
Waar menige amateur momenteel alreeds volstrekt volgevreten achterover zal hangen, gaat de daadwerkelijke culinaire die-hard nog even grondig door:
Men neme:
Enige geschilde en in partjes verdeelde peertjes welke men enige tijd (ca 15/20 min) onder de beschaafde temperatuur van ca 160 graden Celsius heeft laten creperen in een oven.
Bereidde vervolgens met veel gevoel voor culinair masochisme een honing-tijm-achtige substantie voor (masochisme slaat overigens op het fileren van ener tijmstruik).
Waarna men enkele (dikke) plakken bacon in een koekenpan doet belanden om die na toevoeging van de honing-tijm-combinatie tot een gecaramelliseerde, uiterst plakkerige, substantie te bakken.
Leg deze accessoires met enig gevoel voor compositie op een bord neer en deponeer daar wat plakken roombrie (geitenkaas schijnt ook tot de mogelijkheden te behoren) overheen.
Even met gevoel voor dramatiek wat peper daarover vermalen en het geheel garneren met wat walnoten (valt aan te bevelen deze eerst van hun pantser te ondoen).
Aangevuld met iets in de richting van een Rioja, Cabernet Sauvignon of stevige (bijvoorbeeld Zuid-Amerikaanse) Shiraz, of in uiterst geval van nood een Australische (of bij gebrek aan dergelijk spul Nieuw-Zeelandse) Chardonnay bij, vormt dit de afsluiting.
Ik wens u een welgemeend bon-appetit!
PS In navolging op onderstaand commentaar van een uiterst aangenaam vrouwspersoontje, ja, u heeft zeer zeker de (stok?) broodnodige inspiratie geleverd! :-)
PPS Plagieren is nu eenmaal een goede Leidse traditie....
Nu is ondergetekende absoluut voorstander (geworden) van het respecteren van een gezonde lijf/geest-balans, maar met voornamelijk en limitatief dan ook de nadruk op het begrip balans.
Naar mijn (immer) bescheiden mening, wordt men tegenwoordig te vaak geconfronteerd met vetbelastingen, overgewichtheffingen, slurptaxen en aanvullende (of opvullende) maatregelen ter bestrijding van het kwaad dat eten en/of overdaad en/of genieten schijnt te heten.
Om maar gelijk met onze nationale (gezondheids)fundamentalisten kabinet te spreken (eigen parafrase): Gij zult spruitjes eten tot ge erbij neervalt.
Nou, heden ende tevens vandaag dan toch echt niet (sporadische en tevens) waardige lezer dezes, het volgende recept (ingredienten qua hoeveelheid vooral toevoegen naar smaak) heeft werkelijk helemaal niets, ik herhaal werkelijk totaal en volledig niets, te maken met welke soort van dieettechnische terreurdreiging danook.
Hou ramen en deuren gesloten, stel de radio op de dichtstbijzijnde lokale frequentie af, begin uw excersizing vast met de opwindradio en knijpkat uit het bureaucratenkerstpakket, kom er maar in:
Voorgerecht:
Dosis roze garnalen
Enkele verse tomaten
Exhorbitant veel knoflook
Verse basilicum
Rode peper
Nog meer knoflook
Een fles (preferabel Elzasser) Pinot Blanc
Smijt ten eerste de tomaten, enigszins opgesneden, met huid en al in een pannetje, voeg daarna naar smaak knoflook, peper, en nog meer knoflook toe, om uiteindelijk de garnalen met een zwierige beweging in eerdergenoemd stuk kookgerei te plempen.
Laat dit geheel enige tijd doorsudderen (reduceren voor de wannabe-chefs onder ons, ja ik beken...) om er een gemoedelijk uitziend papje van te stoven, et voila, eenmaal (andermaal) een voorgerecht!
Dit leek nog enigszins gezond, maw, hoogste tijd voor het hoofdgerecht!
Men neme:
Versneden rode ui
Aangevuld met diverse rode pepers
Icm wederom een navenante hoeveelheid knoflook (vers uiteraard!)
Een bescheiden hoeveelheid versneden lente-ui/bos-ui
Gecombineerd met enkele paddestoelsoorten (benieuwd wanneer deze verboden gaan worden), preferabel kastanjechampignon, oesterzwammen (essentieel!) icm wat shi-take-achtigen
Grote hoeveelheden gorgonzola
Creme fraiche
Nog meer kazige attributen (bijv een geraspte oude Goudse)
Bijzonder veel versgemalen multi-color pepersoorten
Een ferme slok (wederom preferabel Elzasser, Frankrijk overigens, red.) Gewurztraminer
Voor bij de consumptie, meer Gewurztraminer (tevens uitstekend geschikt als gezelschap bij een betere poging tot het begrip kaasfondue, ook uiterst dieet-technisch verantwoord, zoals de oplettende lezer alreeds begreep).
Dien dit smeuiige geheel op een bedje van (vooral zo gedoseerd mogelijk) pasta-achtige substantie op, et, wederom, voila!
Oke (wederom waanzinnig betuttelende uitdrukking, dat oke), und jetzt voor de piece de resistance, het dessert!
Waar menige amateur momenteel alreeds volstrekt volgevreten achterover zal hangen, gaat de daadwerkelijke culinaire die-hard nog even grondig door:
Men neme:
Enige geschilde en in partjes verdeelde peertjes welke men enige tijd (ca 15/20 min) onder de beschaafde temperatuur van ca 160 graden Celsius heeft laten creperen in een oven.
Bereidde vervolgens met veel gevoel voor culinair masochisme een honing-tijm-achtige substantie voor (masochisme slaat overigens op het fileren van ener tijmstruik).
Waarna men enkele (dikke) plakken bacon in een koekenpan doet belanden om die na toevoeging van de honing-tijm-combinatie tot een gecaramelliseerde, uiterst plakkerige, substantie te bakken.
Leg deze accessoires met enig gevoel voor compositie op een bord neer en deponeer daar wat plakken roombrie (geitenkaas schijnt ook tot de mogelijkheden te behoren) overheen.
Even met gevoel voor dramatiek wat peper daarover vermalen en het geheel garneren met wat walnoten (valt aan te bevelen deze eerst van hun pantser te ondoen).
Aangevuld met iets in de richting van een Rioja, Cabernet Sauvignon of stevige (bijvoorbeeld Zuid-Amerikaanse) Shiraz, of in uiterst geval van nood een Australische (of bij gebrek aan dergelijk spul Nieuw-Zeelandse) Chardonnay bij, vormt dit de afsluiting.
Ik wens u een welgemeend bon-appetit!
PS In navolging op onderstaand commentaar van een uiterst aangenaam vrouwspersoontje, ja, u heeft zeer zeker de (stok?) broodnodige inspiratie geleverd! :-)
PPS Plagieren is nu eenmaal een goede Leidse traditie....
maandag 5 mei 2008
Iets nieuws?
Een nieuw blog, eigenlijk erg symbolisch voor de recent ingezette trend van nieuwe dingen doen.
Inzake het aangeroerde symbolische gegeven, ja, enkele aspecten aan ondergetekende zijn persoontje zijn toch wel ernstig nieuw te noemen.
Zowel professioneel als persoonlijk, eigenlijk een Reset Grand Cru, om het maar even vinologisch te duiden.
Carrieretechnisch afscheid genomen van enkele prive initiatieven, om mijzelf volledig te kunnen storten op het begrip Rijksoverheid (en alle daaraan verwante onderdelen), en nope, ondergetekende beschouwd zichzelf toch echt volstrekt ende volledig niet als ambtenaar!
Persoonlijk aangezien er recentelijk een bijzonder aangename aanvulling heeft plaatsgevonden.
Zeg maar eigenlijk gerust, enkele aanvullingen.
Welke deels ook weer een professionele invulling weten te vinden (in de vorm van een bijzonder goede vriendin die zich binnenkort volwaardig collega van ondergetekende mag noemen).
Daarnaast ook puur persoonlijk, ondergetekende gaat namelijk bij deze het R*-woord bezigen....
Ergens vanmiddag, terwijl een persoontje welke ondergetekende toch wel bijzonder goed weet te doorgronden smste "Zon, plein, rose?", volgde het antwoord "Bos, Muppet en picknick".
Ter verduidelijking, ik zat met mijn vriendin en haar zoontje (een snoezig blond miniatuur tornado'tje) in een Wassenaars natuurgebied te genieten van een bijzonder aangename collectie voedseltechnische attributen, om daarbij ook de nodige fysieke activiteiten te ontplooiien in de zin van frisbeeen, takken slepen (betergezegd fullsize bomen) en eigenlijk een allround "burgerlijk" idee van middagdoorbrenging te bezigen.
Den Haag heeft vandaag een uiterst aimabele, doch volstrekt amateuristische, poging ondernomen een bevrijdingsfestival neer te zetten, waarbij iedere potentieel interessante band schijnbaar op het laatste moment op vakkundige wijze verstek bleek te laten gaan, dus ja, er bleef weinig anders over dan een middagje natuurschoon.
Ondergetekende kreeg in eerste instantie toch wel een lichte mate van cognitieve dissonantie te verwerken, echter, ik heb me er inmiddels ruimhartig bij neergelegd, sterker nog, het was gewoon ronduit positief te noemen!
Resume, jazeker, ondergetekende zal nerdistisch ingeslagen posts absoluut in de nabije toekomst gaan vervolmaken, echter, om even een start te brouwen, iets persoonlijks kan en mag er zo af en toe ook wel vanaf.
Welkom op mijn eenvoudige, doch (binnenkort leestechnisch) voedzame blogje!
Inzake het aangeroerde symbolische gegeven, ja, enkele aspecten aan ondergetekende zijn persoontje zijn toch wel ernstig nieuw te noemen.
Zowel professioneel als persoonlijk, eigenlijk een Reset Grand Cru, om het maar even vinologisch te duiden.
Carrieretechnisch afscheid genomen van enkele prive initiatieven, om mijzelf volledig te kunnen storten op het begrip Rijksoverheid (en alle daaraan verwante onderdelen), en nope, ondergetekende beschouwd zichzelf toch echt volstrekt ende volledig niet als ambtenaar!
Persoonlijk aangezien er recentelijk een bijzonder aangename aanvulling heeft plaatsgevonden.
Zeg maar eigenlijk gerust, enkele aanvullingen.
Welke deels ook weer een professionele invulling weten te vinden (in de vorm van een bijzonder goede vriendin die zich binnenkort volwaardig collega van ondergetekende mag noemen).
Daarnaast ook puur persoonlijk, ondergetekende gaat namelijk bij deze het R*-woord bezigen....
Ergens vanmiddag, terwijl een persoontje welke ondergetekende toch wel bijzonder goed weet te doorgronden smste "Zon, plein, rose?", volgde het antwoord "Bos, Muppet en picknick".
Ter verduidelijking, ik zat met mijn vriendin en haar zoontje (een snoezig blond miniatuur tornado'tje) in een Wassenaars natuurgebied te genieten van een bijzonder aangename collectie voedseltechnische attributen, om daarbij ook de nodige fysieke activiteiten te ontplooiien in de zin van frisbeeen, takken slepen (betergezegd fullsize bomen) en eigenlijk een allround "burgerlijk" idee van middagdoorbrenging te bezigen.
Den Haag heeft vandaag een uiterst aimabele, doch volstrekt amateuristische, poging ondernomen een bevrijdingsfestival neer te zetten, waarbij iedere potentieel interessante band schijnbaar op het laatste moment op vakkundige wijze verstek bleek te laten gaan, dus ja, er bleef weinig anders over dan een middagje natuurschoon.
Ondergetekende kreeg in eerste instantie toch wel een lichte mate van cognitieve dissonantie te verwerken, echter, ik heb me er inmiddels ruimhartig bij neergelegd, sterker nog, het was gewoon ronduit positief te noemen!
Resume, jazeker, ondergetekende zal nerdistisch ingeslagen posts absoluut in de nabije toekomst gaan vervolmaken, echter, om even een start te brouwen, iets persoonlijks kan en mag er zo af en toe ook wel vanaf.
Welkom op mijn eenvoudige, doch (binnenkort leestechnisch) voedzame blogje!
Abonneren op:
Posts (Atom)
